หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือที่ชาวพุทธควรอ่าน เพราะเป็นเรื่องเตือนจิตสะกิดใจ ให้เห็นกฎแห่งกรรมว่า “ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว” กรรมชั่ว-กรรมดี มีผลสนองผู้กระทำกรรม
ดูตัวอย่างหนังสือ (ดูเต็มจอได้)
สารบัญ
คำอนุโมทนา
บทนำชมพูทวีป
– ชมพูทวีป ดินแดนแห่งศาสนา
– พาราณสี ศูนย์กลางชมพูทวีป
– คงคา สายน้ำแห่งชีวิตและความตาย
– พาราณสี เมืองที่ธรรมจักรเริ่มหมุน
– พาราณสี เมืองแห่งความสงบ
– พลเมืองมีธรรม ผู้นำดี ย่อมมีสุข
– สุข ทุกข์ ชั่ว ดี มีอยู่เป็นธรรมดา
บทที่ 1 : พ่อค้าพันทุ ผู้ไม่เข้าใจธรรม
– ผลผลิตดี มีกำไรคือความสุขใจของเกษตรกร
– พันทุ พ่อค้าเพชรผู้โอหัง
– พันทุ พบสมณะผู้สงบ
– พระนารทะสนทนาธรรม
– พรหมวิหาร ๔ ทำให้มีได้ในทุกคน
– ทุกข์ และความดับทุกข์เท่านั้นที่พระพุทธองค์ท่านสอน
– ความอยาก เป็นตัวทุกข์
– ใจที่มีคุณธรรม นำสู่ความเจริญที่แท้จริง
– บาป มิอาจชำระได้ด้วยน้ำ
– ความไม่ประมาณตน เป็นผลให้เกิดทุกข์
– ผู้มุ่งแต่ประโยชน์ตน ย่อมไม่ฟังเหตุผลคนอื่น
– ผู้มีธรรมในใจ ย่อมรู้ว่าอะไรควรไม่ควร
– ยึดถือตัวตน ทำให้เป็นคนเขลา
บทที่ 2 : พ่อค้าพันทุ ผู้เข้าใจธรรม
– มัวเมาในชีวิต ย่อมติดอยู่ในทุกข์
– ทำตนให้เป็นประโยชน์อยู่เสมอ จะพบเจอความสุข
– ทำดีจากใจ ใครพบเห็นก็ชื่นชม
– สนทนาธรรม จึงได้รู้ธรรม
– กรรม คือการกระทำที่จงใจ
– อย่าทำสิ่งใดด้วยความหลงตัวเอง
– ตัดกรรมใหม่ ใช้กรรมเก่าได้ด้วยการให้อภัย
– ถุงทองของพันทุ
– ปริศนาธรรมจากพระนารทะ
– มดิลาล พ่อค้าข้าวผู้ซื่อสัตย์
– คนดี ย่อมไม่เป็นที่รักของคนชั่ว
– คนซื่อสัตย์ มักเป็นที่ขัดใจของคนคด
– ความทุกข์ใจ ควรมีใครรับฟัง
– ความโกรธ มักทำให้ขาดเหตุผล
– ถุงทองที่หายไป พันทุได้รับคืน
– ผู้ให้ด้วยใจยินดี ย่อมมีความสุขใจตอบแทน
– คิดอาฆาตเมื่อใด ใจขุ่นมัวเมื่อนั้น
– ไม่รู้จักให้อภัย ใจก็ถูกครอบงำด้วยทุกข์
– ความสงสัย มักทำให้ใจไม่สงบ
– เมื่อมีความสงสัย ให้หาคำตอบ
– ธรรมมีอยู่ในกาย พิจารณาได้ด้วยตัวเอง
– รักผู้อื่นเหมือนรักตนได้ ก็ไร้การเบียดเบียน
– “คนดี” เป็นได้ทุกคนที่ทำ “ความดี”
– ศึกษาพุทธธรรม นำพาพ้นทุกข์
– ทุกสิ่งหาใช่ใครบันดาล แต่เกิดจากการกระทำ
– จงฉลาดในการปฏิบัติ หมั่นขจัดกิเลสออกจากใจ
– คุณธรรมพื้นฐาน คือการรักษาศีล ๕
บทที่ 3 : มหาทุตตะ ผู้ละธรรม
– วันคืนล่วงไป อย่ามัวประมาทในชีวิต
– ความดีงาม คนใจทรามมักไม่เห็น
– ใช้ชีวิตผิดธรรม ย่อมนำตนสู่ความเสื่อม
– ให้ทาน ให้ธรรม นำใจสู่ความสงบสุข
– ตั้งตนอยู่ในธรรม นำให้ชีวิตรุ่งเรือง
– พึงมีสติกับปัจจุบัน อย่าคิดหวั่นอนาคต
– เตรียมพร้อมเสมอ จะได้ไม่เจอความลำบาก
– ประมาทเพียงนิด ชีวิตอาจมีภัย
– จงสละทรัพย์ เพื่อรักษาชีวิต
– ศึกษาธรรมไว้ จักเข้าใจชีวิต
– เข้าใจกฎแห่งกรรม ทำให้ไม่คิดจองเวร
– อดีต คือบทเรียนที่ดีของชีวิต
– ปฏิบัติธรรมเป็นนิจ ชีวิตจะรุ่งเรือง
– “ปันถกะ” ศิษย์พระนารทะ
– เมตตาแม้ศัตรู คือผู้มีใจสูง
– อย่าอาฆาตใคร ให้ใจเป็นทุกข์
– ผู้ครองธรรม ย่อมไม่ทำอันตรายใคร
– ธรรมะรักษาใจ ดีกว่ายาใดทั้งปวง
– เมตตาแม้ศัตรูได้ ใจย่อมบริสุทธิ์
– ทุกการกระทำ ถูกบันทึกไว้ในดวงจิต
– กลับใจก่อนตาย ดีกว่าสำนึกไม่ได้เลย
– ปัญญาผู้รู้แจ้งธรรม นำโลกให้สว่าง
– ความดีเพียงนิด ช่วยชีวิตพ้นทุกข์ได้
– ละความยึดถือตัวตนได้ ใจก็เป็นอิสระ
– ทำจิตให้สงบ จะพบทางสว่าง
บทอวสาน : ผลแห่งการกระทำ
– เมื่อทำความดี ย่อมได้สิ่งดีตอบแทน
– ไม่โลภในทรัพย์ ย่อมได้ทรัพย์
– ผู้มีใจงาม ย่อมเห็นความดีผู้อื่น
– บุญกับบาปเท่านั้นที่ตามติด จงหมั่นฝึกจิตให้บริสุทธิ์
– ปฏิบัติตามพุทธธรรม นำให้พ้นทุกข์
– ผู้ให้ด้วยใจปรารถนาดี ย่อมเป็นที่รัก
– อย่ามัวเมาในศาสนา จงพิจารณาคำสอน
– ครอบครัวสงบสุข เมื่อทุกคนมีธรรม
– “ความตาย” ไม่มีใครหนีพ้น
– มองทุกอย่างตามความจริง จะเข้าใจทุกสิ่งที่เป็นไป
– เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป มีอยู่ในทุกสรรพสิ่ง
บทส่งท้าย : การอโหสิกรรม
– การอโหสิกรรม
– สิ่งที่ควรพิจารณาเนืองๆ
– บุญ-บาป มากหรือน้อยก็มีผลเสมอ
